Doen wat goed is

“Wanneer is het afgelopen dat jullie moeten komen?” vraagt mevrouw Bakker* als ze een aantal maanden bij ons in zorg is voor ondersteuning bij de inname van medicatie. Dit nadat er signalen waren gekomen bij de huisarts dat mevrouw minimaal een maand haar medicatie niet genomen had.

“Ik vind het goed dat jullie komen, maar wil graag weten waar ik aan toe ben. Ik weet dat ik Alzheimer heb en ben mij daarvan echt bewust. Ik wil graag het goede doen voor mezelf en voor anderen” vertelt mevrouw.

Tijdens het intakegesprek gaf mevrouw aan dat ze het spannend vond om thuiszorg te krijgen en bang was dat het mogelijk een hele inbreuk op haar zelfstandigheid had. Om deze reden hadden we besproken om het eerst eens twee weken te proberen. Deze twee weken waren goed gegaan en mevrouw vond het goed om het verder door te zetten, het viel haar allemaal erg mee tot nu toe.

Wel blijft het iedere dag opnieuw een verrassing als we naar mevrouw toegaan of we mevrouw thuis aantreffen en in welke stemming ze is. De ene keer is ze blij met een gezellig praatje, de andere keer vindt ze het maar niets dat we komen. Vandaag is het een dag waarop ze het accepteert, maar niet begrijpt dat het nodig is. Ik leg het haar uit, het belang van de medicijnen en dat ze hier blijvend hulp voor nodig heeft omdat Alzheimer niet overgaat. Ze begrijpt het en zegt: “Dan is het goed, ik wil doen wat goed is.”

Als ik afscheid neem van mevrouw Bakker, loopt ze mee naar de auto. Ze wacht tot ik de straat uitrijd en zwaait me enthousiast met twee handen na. Of we morgen weer zo welkom zijn? Dat is en blijft dagelijks een verrassing.

*Onze bloggers gaan met respect om met onze cliënten en collega’s en zullen geen echte namen noemen of concreet herleidbare situaties beschrijven.

Onze zorg- en hulpverleners - met uiteenlopende functies - schrijven regelmatig een persoonlijk blog over hun (werk)ervaringen, grappige anekdotes of ander interessant leesvoer.
Lees hier onze blogs en verhalen.

Ben jij op zoek naar werk met waardering? Kijk op werkenmetwaardering.nl voor onze vacatures.

Dit blog over mevrouw Bakker is het laatste blog van Eline Baijense. Eline was sinds eind 2018 een van onze trouwe bloggers en heeft besloten om hier mee te stoppen. Bedankt voor je inspirerende verhalen vanuit de wijkverpleging, Eline!